تورم مفصل زانو
کمبود کلسیم معمولا نمیتواند علت ورم زانو باشد.این احتمال وجود دارد که عفونتی در بدن فرد باشد ولی آزمایش خون و ادرار آن را نشان ندهد. پزشک برای تشخیص بیماری محدود به یک روش نیست. وی با صحبت با بیمار، معاینه وی و انجام آزمایشات و تصویریرداری و دیگر روش های تشخیصی علت مشکلات بیمار خود را مشخص میکند.
عوامل آب آوردن زانو
1- افزایش سن: آب آوردن زانو اغلب بعد از 55 سالگی دیده می شود.
2- ورزش حرفه ای: ورزشکارانی که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت دارند، مثل بسکتبال بیشتر دچار آسیب زانو و آب آوردن آن می شوند.
3- چاقی: وزن اضافی، فشار زیادی روی مفصل زانو وارد می کند و باعث سایش زانو و در نتیجه آب آوردن آن می شود. چاقی ابتلا به استئوآرتریت را افزایش می دهد که از علل شایع آب آوردن زانو است.
عوارض آب آوردن زانو
– اگر این مشکل درمان نشود، شدیدا حرکت پای شما را کاهش می دهد.
– اگر ورم زانو در اثر یک عفونت باشد، می تواند مفصل زانو را تخریب کند.
راه های تشخیص آب آوردن زانو
آب آوردن زانو نشان دهنده وجود یک مشکل در زانو است که معمولاً آرتریت، عفونت و یا یک آسیب می باشد.پزشک متخصص آزمایشات زیر را برای تشخیص علت این مشکل برای شما می نویسد:
1- آزمایشات تصویربرداری: این روش داخل مفصل زانو را نشان می دهد و معلوم می کند که مایعات در داخل مفصل هستند و یا اطراف آن. همچنین علت تجمع مایعات را مشخص می کند. انواع این آزمایشات عبارتند از:
– تصویربرداری با اشعه ایکس: برای تشخیص شکستگی و یا دررفتگی استخوان زانو و نیز آرتریت زانو به کار می رود.
– سونوگرافی: برای بررسی درد و ورم مفصل زانو به کار می رود. این روش از روش ام آرآی ارزان تر است. سونوگرافی برای تشخیص آرتریت و یا اختلالات تاندون و رباط زانو به کار می رود.
– ام آر آی (MRI): این روش آسیب رباط و یا تاندون زانو را که در عکسبرداری با اشعه ایکس دیده نشده است، مشخص می کند.
2- آزمایشات خون: نمونه خون گرفته شده از دست بیمار برای تشخیص موارد زیر آزمایش می شود:
– عفونت
– التهاب
– آرتریت روماتوئید
– بیماری لایم
– نقرس
– اختلالات خونریزی دهنده
3- آسپیراسیون مفصل: در این روش، پزشک نمونه ای از مایع موجود در مفصل را توسط یک سرنگ بیرون می کشد (تصویر روبرو) تا موارد زیر را در آن بررسی کند:
– خون که می تواند در اثر یک آسیب یا اختلال خونی ایجاد شده باشد.
– باکتری که می تواند علت عفونت باشد.
– کریستال که می تواند در اثر نقرس یا شبه نقرس ایجاد شده باشد.
4- آرتروسکوپی: این روش در حقیقت آندوسکوپی مفصل و استخوان است. در این روش جراح ارتوپد، یک لوله باریک را از طریق برش کوچکی در زانو وارد آن می کند تا داخل مفصل زانو را روی مانیتور بررسی کند.
منبع:بیتونه,دکتر پیریایی
