آسیب کشکک زانو یکی از دردهای شایع در ورزشکاران به خصوص در رشتههای پرتحرک است. در امان ماندن از این آسیب ورزشی اصولی دارد که باید با تمرین های حرفهای و افزایش قدرت عضلانی و هماهنگی مانع از بروز آن شد. آسیب دیدگی استخوان کشکک زانو که از بالا به عضله چهار سر ران و از پایین به استخوان ساق متصل است، از شکستگیهای شایع در ورزشکاران است. این آسیب دیدگی که بیشتر در ورزشهای تماسی و برخوردی و همچنین حرکاتی که احتمال سقوط یا افتادن در آنها زیاد است، اتفاق میافتد و شامل ساییدگی غضروف زیر این استخوان و شکستگی خفیف تا حاد است.
استخوان کشکک زانو نقش اهرمی برای عضله چهار سر ران دارد که عملکرد این ناحیه را بهبود میبخشد و در صورت بروز مشکل در این ناحیه، ورزشکار با مشکلات زیادی مثل محدودیت دامنه حرکتی روبهرو میشود. آسیب های غضروفی زانو معمولا همراه با درد شدید، تورم، بیحرکتی و محدودیت دامنه حرکتی است که فرد نمیتواند زانوی خود را حرکت دهد. همچنین در ورزشهایی مثل وزنهبرداری و پاورلیفتینگ که فشار زیاد خطر پارگی تاندونها را بالا میبرد، ممکن است همراه با پارگی تاندون متصل به این استخوان یا کندگی محل چسبندگی آن باشد. این ساییدگی علاوه بر ورزشکاران در افراد عادی هم دیده میشود و ممکن است به علت فشار کار، سبک زندگی غلط و استفاده زیاد از پله به تدریج در فرد به وجود بیاید که ناشی از خوردگی غضروف بر اثر فشارهای وارد به این ناحیه است. در صورتی که این بیماری درمان نشود با پیشرفت به سمت آرتروز میرود و همراه با درد شدید ، سوزش زانو و بعضا بروز بد شکلیهایی در ظاهر افراد است.
انواع آسیب های غضروف زانو
آسیب های غضروف مفصل زانو را به چهار درجه تقسیم میکنند
1.در آسیب درجه یک غضروف در یک محدوده خاص نرم میشود 2.در آسیب درجه دو پارگی های خفیفی در محدوده مورد نظر بوجود میاید 3.آسیب درجه سه همراه است با کم شدن قطر و کلفتی غضروف در یک محدوده خاص
4.در آسیب درجه چهار تمام غضروف در یک محدوده از بین رفته و در آن ناحیه استخوان کاملا لخت و بدون پوشش ،حتی در این نوع آسیب ممکن است تکه ای از غضروف آزاد شده و به درون مفصل بیفتد و سپس آزادانه در درون مفصل حرکت کرده و موجب آسیب بیشتر به مفصل شود
تشخیص
ضایعات غضروفی زانو در بسیاری مواردفاقد علائم اسیب های غضروفی زانو است و برای بیمار دردی ایجاد نمیکنند و ممکن است بیمار و حتی پزشک معالج وی تا مدت ها از وجود این ضایعات بی خبر باشند. در واقع بسیاری از این ضایعات بصورت تصادفی و در حین بررسی زانو برای مشکل دیگری کشف میشوند. با این حال وقتی ضایعه وسیع باشد بعد از مدتی میتواند با تغییر در بیومکانیک این مفصل موجب تسریع در تخریب غضروف های اطراف خود شده و در نتیجه آسیب غضروفی گسترش یابد. با گسترش این آسیب مفصل بطرف آرتروز پیش رفته و با پیشرفت آرتروز بیمار دچار علائم آن یعنی درد، محدودیت حرکت و تورم مفصل زانو میشود.
برای تشخیص دقیق ضایعات و آسیب های غضروفی مفصل زانو پزشک معالج پس از دقت به توضیحات بیمار در مورد مشکل خود و سپس معاینه وی از روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی و ام آر آی و از آرتروسکوپی استفاده میکند.
منبع:ایسنا,ایران ارتوپد