باید از کاهش وزن بیشتر جلوکیری نمود
حمایت تغذیه ای اولیه وزود رس می تواند به جلوگیری از بروز عوارض مرتبط با کاهش وزن کمک کند .
برای درمان کمبود وزن باید از متخصص تغذیه،متخصص گفتار درمانی (در موارد وجود مشکلات دهانی-حلقی ومشکلات بلع)وخدمات اجتماعی استفاده نمود.
درمراکزحمایتی ،مانندسرای سلامتی،باید به مسئولان خدمات تغذیه ای ومراقبین فرد،توصیه های لازم واختصاصی در زمینه ی رژیم غذایی وی را ارائه نمود.
محدودیت های غذایی غیر ضروری را باید حذف نمود. حتی در بیماران مبتلابه دیابت می توان با نظر متخصص تغذیه، از رژیم غذایی دارای محدودیت کمتر استفاده کرد.
در افراد مبتلا به کاهش حس بویایی (هیپوسمیا؛ hyposmia)، افزودن مواد طعم دهنده ی خوشایند می تواند به افزایش اشتها کمک کند.
در افراد مبتلا به بلع دشوار (دیسفاژی؛ dysphagia) استفاده از پوره جات و غذاهای مایع صاف شده توصیه می شود.
در صورت امکان، انجام ورزش و حتی فیزیوتراپی را باید توصیه نمود زیرا این اقدامات موجب بهبود اشتها و افزایش میزان غذا خوردن می شوند.
مصرف مایعات مکمل کالری نباید همراه با غذا صورت بگیرد زیرا میزان دریافت تام کالری با این روش افزایش نمی یابد. مکمل های مایع بر مکمل های جامد ترجیح دارند زیرا زمان تخلیه معده ای مکمل های مایع کوتاه تر است و در صورت استفاده از این نوع مکمل ها، احتمال افزایش کالری تام بیشتر خواهد بود.
برای افزایش وزن افراد مسن هیچ داروی خاصی توصیه نمی شود.
داروی میرتازاپین (با نام تجاری Remeron) می تواند ضمن بهبود افسردگی، موجب افزایش اشتها و در نتیجه، افزایش وزن فرد شود.
داروی درونابینول (با نام تجارتی Marinol) نوعی کانابینویید است که برای درمان کاهش وزن توام با بی اشتهایی در افراد مبتلا به ایدز توصیه می شود.
داروی سیپروهپتادین (با نام تجارتی Periactin) نوعی آنتی هیستامین و آنتی سروتونرژیک است که اشتها را کمی افزایش می دهد و میزان کاهش وزن را کم می کند ولی باعث افزایش وزن نمی شود. از عوارض این دارو باید از خواب آلودگی و گیجی نام برد.
داروی متوکلوپرامید (با نام تجارتی Plasil)، می تواند از بی اشتهایی ناشی از تهوع جلوگیری کند ولی در افراد مسن ممکن است موجب اختلال تون عضلات و بروز نشانه های پارکینسونیسم شود.
مصرف استروییدهای آنابولیک و داروهایی که از ویژگی های آنابولیک ( فراساختی) برخوردار هستند، مانند اکساندرولون (با نام تجارتی Oxandrin) و اورنیتین در درمان تحلیل رفتگی بیماران مبتلا به ایدز و کاشکسی افراد مبتلا به سرطان با موفقیت هایی همراه بوده است.
هورمون رشد انسانی نوترکیب (سوماتوتروپین؛ با نام تجارتی Serostim) می تواند توده ی عضلانی بدن را افزایش دهد ولی این دارو بسیار گران قیمت است و احتمالاً موجب بروز سندروم کانال مچ دستی (carpal tunnel syndrome)، سر درد، بزرگی پستان و دردهای مفصلی و عضلانی می شود.
نکته
اگرچه داروها می توانند به بهبود اشتها به افزایش وزن افراد مسن مبتلا به کاهش وزن غیر ارادی کمک کنند نباید از آن ها به عنوان نخستین راه درمانی استفاده شود.
چنان چه کاهش وزن ادامه پیدا کند ممکن است قرار دادن دراز مدت لوله ی مخصوص تغذیه در داخل معده (از راه بینی یا از طریق جراحی و قرار دادن مستقیم در معده) ضرورت یابد. در این صورت باید بیمار یا بستگان او را از خطرات و فواید تغذیه با لوله آگاه نمود.
