واریس (به انگلیسی: Varicose veins) که از ریشه لاتین Varix به معنای پیچ خورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگها گفته میشود. واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا میکند. سیاهرگهای واریسی به صورت رگهای دراز، گشادشده و پرپیچوخم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده میشوند. بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شدهاست.
علائم و درمان واریس اندام تحتانی
بیشتر سیاهرگهای واریسی بدون علامت بوده و تنها از جنبهٔ زیبایی به توجه پزشکی نیاز مییابند. در صورت علامتدار شدن، احساس درد، پری و سنگینی منتشر و غیر اختصاصی در ساق پاها به ویژه پس از ایستادن به مدت طولانی، وجود دارد. گاهی تورم در مچ پا و عروق برجسته در پا دیده میشود. درمان نگهدارنده (مانند جوراب الاستیک، اجتناب از سرپا ایستادن طولانی و بالا نگهداشتن پا هنگام دراز کشیدن و جوراب ساق بلند کشی)است. در صورت بروز مشکلات اساسی جراحی ضروری است. روشهای درمانی متداول عبارتند از اسکلروتراپی (تزریق مایع) و جراحی. اندیکاسیونهای درمان جراحی شامل درد دائم و ناتوانکننده، ترومبوفلبیت (لخته شدن) سطحی راجعه، ضایعات و زخمهای پوستی همراه با خونریزی هستند.
علائم واریس
در این بیماری رگهای واريسي (آبي تيره) ورم کرده وپيچ پيچ درزير پوست ديده ميشود.علائم این بیماری به شدت بیماری و میزان مراقبت فرد مبتلا متفاوت است
بعضي از بيماران بجز ظاهر آن که گاهی اوقات آزار دهنده است علامت دیگری ندارند.علائم خفيف شامل :سنگيني واحساس سوزش ودرد در پاها ميباشد.علائم با ايستادن يا نشستن براي مدت طولاني بدتر ميشود . به تدریج تورم در پاها و مچ بوجود مي ايد .خارش روي وريدها هم ممکن است ديده شود
علائم جدي تر شامل :تورم شدید و درد ساق بعد از نشستن يا ايستادن طولاني مدت و تغييرات پوستي شامل :تغيير رنگ ،خشکي،نازک شدن پوست،التهاب و پوسته شدن ديده مي شود.بازشدن زخمها يا خونريزي پس از آسيب جزئي نیز ممکن است ديده شود.
درصورتی که خون داخل وریدها لخته گردد ، درد شدید ایجاد شده و ورید مبتلا کاملا صفت ودردناک میگردد.
در بعضي بيماران رگهاي واريسي ممکن است نشانه اي از انسداد در رگهاي عمقي تر باشد که ترومبوز عروق عمقي ناميده مي شود که ضرورت دارد توسط جراح عروق معاینه و تصمیم گیری شود.
منبع:ویکی پدیا,دکتر راوری
