پی آر پی جداکردن پلاکت فرد و تزریق آن به محل آسیب است. امروزه پی آرپی بصورت گسترده ای برای درمان بیماریهای عضلانی اسکلتی انجام می شود. از سال گذشته در گروه طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه تهران نیز این روش به عنوان کار تحقیقاتی بر روی درد زانو و درد مقاوم پاشنه (خار پاشنه) در حال انجام است. بیمارانی که مایل به آشنایی با این روش می باشند می توانند به بخش طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه نمایند. یا با تلفن مطب تماس بگیرند.
پزشکان همواره دنبال عواملی بوده اند که بتواند باعث بهتر شدن ترمیم بافت آزرده مثل آرتروز شود. امروزه نقش فاکتورهای رشد در ترمیم غضروف در محیط آزمایشگاه و بدن کاملا شناخته شده است. یکی از مواردی که حاوی فاکتور رشد بالایی است، پلاکت موجود در خون است. اما مقدار کمی فاکتور رشد در هر پلاکت وجود دارد. پلاکتها حاوی گرانول آلفا هستند که محل ذخیره فاکتورهای رشد است. این فاکتورها در ترمیم دخالت دارند. از طرف دیگرپلاکتها بسیار حساس می باشند و جداسازی آنها مشکل است.اما تکنیکهای مختلفی برای جداسازی و تغلیظ پلاکتها بوجود آمده که استفاده از آنها را تسهیل نموده است. به فرم غلیظ شده پلاکت پی آر پی می گویند.
پی آر پی به معنی حجمی از پلاسما است که غلظت پلاکت آن بالاتر از پلاسما است.محلول نامبرده حاوی پلاسما و پلا کت است. پلاکت ها به علاوه دارای فاکتوری هستند که خواص ضددرد دارد.پلاکتها با اضافه شدن کلسیم فعال می شوند و نتیجه آن تشکیل ژل پلاکتی است که منجر به آزادسازی فاکتورهای رشد میگردد .تزریق پلاکت در مفصل از چند نظر موثر است: تحریک ستخته شدن غضروف مفصلی,کند کردن فرایند متابولیسم, کاهش هیپرپلازی غشای سینوویال و تنظیم سطح موادی که در رشد شلولی دخالت دارند.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت یاPlatlet Rich Plasma(پی آر پی )یک روش ساده,ارزان و کم تهاجم است که فاکتورهای رشد تغلیظ شده را جهت تزریق در مفصل فراهم می کند . پلاسمای غنی از پلاکت علاوه بر پلاکت حاوی پلاسماست که دارای فیبرین وسایر فاکتورهایی می باشد که در ترمیم موثر هستند . همچنین فیبرین به عنوان شبکه ای جهت تمایز سلولهای بنیادی و چسب بیولوژیک نیز کاربرد دارد.
اولین بار پی آر پی در سال 1987 توسط Ferrari et al در جراحی قلب به عنوان منبع پلاکت در جلوگیری از خونریزی استفاده شد.در سال 1990 اولین بار در درمانهای بیماریهای عضلانی و اسکلتی مرتبط با طب فیزیکی و توانبخشی (تاندونیت و تاندینوزیس) به کار رفت. پی آر پی در درمان التهاب مزمن تاندونی,آرنج تنیس بازان,التهاب مزمن تاندون شانه ,التهاب تاندون زانو, پارگی حاد تاندون آشیل,پارگی عضلات پشت ران,استئوکندریت دیسکانت, ترمیم مینیسک , ترمیم عصب , ترمیم تاندون پا, ترمیم رباط صلیبی قدامی ACL در زانو , پلانتار فاشئیت (خار پاشنه), ترمیم استخوان , ترمیم ضایعات غضروف مفصلی کاربرد دارد.
مطالعات متعددی در مورد اثر پی آر پی در تکثیر سلولهای ریشه ای مزانشیمال و تمایز کندروسیتی آنها در محیط بدن وافزایش تولید اسید هیالورونیک ,گلیکوز آمین ,کلاژن تیپ 2, اگریکان , افزایش تمایز کندروسیتها انجام شده است وچندین مطالعه نیز در مورد کاربرد بالینی پی آر پی در درمان ضایعات غضروف مفصلی در حیوان و انسان به انجام رسیده است.
در حال حاضر تحقیقی بر روی اثرات پی آرپی در بخش طب فیزیکی و توانبخشی در جریان است. بیماران می توانند جهت انجام تزریق به بخش طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کرده یا با مطب هماهنگی نمایند.
منبع
