تشخیص آرتروز زانو
پزشک معالج بعد از دیدن راه رفتن بیمار دامنه حرکت و تورم زانو را معاینه و بررسی می کند. در رادیوگرافی ساده به علت نازک شدن غضروف مفصلی فضای مفصل کاهش می یابد. بعد از مدتی استخوان زیر غضروف متراکم تر و سفت تر می شود که در تصویر رادیولوژی بصورت سفیدتر دیده می شود. از دیگر علائم رادیوگرافی اسئوآرتریت یا آرتروز زانو ایجاد استئوفیت Osteophyte است. استئوفیت به استخوان های اضافی گفته می شود که در لبه سطوح مفصلی ایجاد می گردد.
روش های درمان آرتروز زانو
هدف از درمان در آرتروز کنترل درد است که می تواند با تقویت عضلات حول مفصل زانو یا استفاده از داروهای ضد درد و در موارد شدید تعویض مفصل زانو انجام گیرد.درمان آرتروز زانو با توجه به مشکل بیمار می تواند درارتباط با موارد زیر باشد:
درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص مربوطه
کاهش وزن درصورت وجود چاقی
کنترل فعالیتهای روزمره(پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن، کاهش شیب پلههای منزل، بالا و پایین رفتن از پلهها به صورت یک پله-یک پله که مستلزم صبر و حوصله میباشد، پرهیزاز وضعیتهای ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار میگیرد و درنهایت عدم انجام حرکات جهشی چرخشی و تند).
تقویت عضلات اطراف مفصل زانو با تقویت عضلات میزان فشار روی مفاصل کاهش مییابد که نوع تمرین و شدت آن ازطریق فیزیوتراپیست تنظیم میشود.
تحرک مفصل به صورت کنترل شده با توجه به اینکه غضروف فاقد عروق خونی است، حرکات طبیعی نقش بسزایی در تغذیه غضروف دارد.
حرکات و فعالیتهایی که باعث تشدید درد میشوند حتماً ترک شود.
تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد.بهتر است در موارد شدید بیماری تنظیم برنامه درمانی در ارتباط با محیط فرد صورت گیرد، مسائلی ازقبیل استفاده از تخت، تنظیم ارتفاع تخت با توجه به قد فرد و به ویژه آموزش استفاده از وسایل کمکی همانند عصا و واکر.مثلاً تنظیم ارتفاع واکر با توجه به قد فرد در بسیاری از موارد، راه رفتن بیمار را تسهیل میکند.
استفاده از زانوبند و وسایل کمکی طبق نظر متخصص مربوطه یا مشاوره با فیزیوتراپیست
آب درمانی(هیدروتراپی)
منبع:دکتر عمادی.کلینیک فروغ