اگر به روماتوئید آرتریت مبتلا هستید شکی نیست که یک رژیم غذایی خوب، مهم و حیاتی است. اما چه رژیم غذایی؟ و چرا؟ در این مقاله به این پرداخته شده که مبتلایان به روماتوئید آرتریت چگونه تغذیه ای داشته باشند که به سلامت آنها کمک کرده و از زندگی لذت ببرند.
رژیم غذایی تا چه اندازه می تواند به بهبود بیماری روماتوئید آرتریت کمک کند یا باعث آسیب رسیدن به فرد شود. در طول چند دهه گذشته، محققین به دنبال یافتن این پاسخ بوده اند که آیا بین رژیم غذایی و روماتوئید آرتریت رابطه ای وجود دارد؟ همیشه این ادعا وجود داشته که غذاها و مکمل های مختلف می توانند تورم مفاصل و خشکی صبحگاهی را از بین ببرند یا حتی گاه به اشتباه گفته می شود که رژیم غذایی خاص باعث درمان روماتوئید آرتریت و از بین رفتن همیشگی دردهای ناشی از آن می شود.
اگرچه بسیاری از رژیم های غذایی که ادعا می کنند می توانند باعث تسکین درد شوند هنوز به اثبات نرسیده اند، آنها می توانند حتی افرادی که سالهاست به بیماری روماتوئید آرتریت مبتلا هستند را نیز به اشتباه بیندازند.
آرتریت روماتوئید و تغذیه
برای اینکه بفهمید بهترین رژیم غذایی برای شما چیست، بهتر است برخی چالش های تغذیه ای که در ارتباط با روماتوئید آرتریت دارید را در ذهن داشته باشید. اگر بخاطر بیماری، انگشتان یا مچ دستتان درد می کند و نمی توانید سبزیجات را خرد کرده و غذای سالمی تهیه کنید، به احتمال زیاد تحریک می شوید که از غذاهای آماده استفاده کنید. اگر اثرات جانبی داروهای روماتوئیدی باعث ناراحتی معده یا بی اشتهایی می شود، ممکن است وعده های غذایی را کامل نخورید. اگر به طور معمول به ناراحتی معده یا بی اشتهایی مبتلا نیستید نیز ممکن است برخی مواد مغذی را به خوبی دریافت نکنید.
گاهی برخی داروها، درحالیکه باعث تسکین درد می شوند، در بیمار چالش های تغذیه ای ایجاد می کنند. مصرف کورتیکواستروئیدها (مثل پردنیزولون) باعث از دست رفتن مقدار زیادی پتاسیم از بدن می شود یا تاثیرات منفی بر سلامت استخوان ها می گذارد. داروی متوترکسات سطح اسید فولیک خون را کاهش میدهد.
زنان مبتلا به روماتوئید آرتریت معمولا به میزان کافی کلسیم و ویتامین D دریافت نمی کنند. بنابراین چنانچه به روماتوئید آرتریت مبتلا هستید بسیار مهم است که به اندازه کافی این ویتامین ها را مصرف کرده و خطر ابتلا به پوکی استخوان را در خود کاهش دهید.
ویتامین C
مصرف روزانه این ویتامین به مقدار 300 میلی گرم روزانه در تقویت سیستم ایمنی کمک کرده، در حفظ سلامت چشم، استخوان و عروق خونی موثر بوده در استحکام لثه و دندان مفید است. اگرچه این ویتامین در بسیاری میوه و سبزیجات طبیعی وجود دارد، ولیکن بعضی مواقع نیاز به تامین از طریق دارو دارد.
ویتامین B
این ویتامین دارای انواع تنوعی است که تعادل در تامین آن در بدن برای آزاد کردن انرژی ضروری است، قسمت قابل توجهی از نیاز بدن به نوع ویتامین از طریق مواد گوشتی و میوه جات تامین می شود.
ویتامین E
این ویتامین دارای خاصیت زیادی در خنثی کردن مواد مضر در سطح خون و اجزای بدن است (خاصیت آنتی اکسیدانی) روزانه حدود 400 واحد نیاز بدن است که فرم طبیعی آن در مواد غذایی بهتر از نوع دارویی است.
ویتامین A
جهت سلامت بینایی چشم و نیز در حفظ سلامت لایه مخاطی موثر بوده، یکپارچگی سلول ها را تقویت می کند. مهمترین منابع غذایی حاوی ویتامین A شامل آجیلها مثل مغز بادام، فندق، و گردو، تخم آفتابگردان، روغن ذرت، مارگارین، روغن سبزیجات فشرده شده خنک، شامل ذرت، سویا، دنه پنبه ، سبوس گندم، اسفناج، کلم پیچ و سیب زمینی هستند. البته علاوه بر موارد غذایی ، باتشخیص پزشک مکملهای این ویتامین نیز در صورت نیاز تجویز میشوند.
ویتامین D
این ویتامین عامل مهمی در جذب تعادل کلسیم داشته. ضروری است روزانه حداقل 600-400 واحد استفاده شود. مهم ترین منبع حاوی این ویتامین نور آفتاب مستقیم( بدون مانع حتی شیشه ) بر پوست و نیز حیوانات دریایی می باشند.
منبع:کلینیک آنلاین فوق تخصصی روماتولوژی,دکتر فروغ