1-پی آر پی درمانی
درد زانو به علت آرتروز یافته بسیار شایعی در کلینیک های ارتوپدی است. بسیاری از بیماران با استراحت و یا مصرف داروهای ضد التهاب از این درد رهایی می یابند. گاهی اوقات یک تزریق کورتون می تواند در تسکین درد کمک کند، اما این داروها برای همه بی خطر نیستند و دارای عوارض جانبی بالقوه ای می باشند. اگر این نوع درمان های محافظه کارانه جواب نمی دهند و درد شما همچنان ادامه دارد، درمان با پی آر پی PRP (درمان با پلاسمای غنی از پلاکت) ممکن است گزینه درمانی موثر برای شما باشد.
از دیدگاه تاریخی، پی آر پی PRP به طور گسترده ای در دندانپزشکی با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال ، استفاده از آن امروز به میزان زیادی در پزشکی ورزشی و شرایط مختلف ارتوپدی افزایش یافته است. برخی از مطالعات انجام شده، کارآیی پی آر پی PRP در تسکین درد مفصل زانوی دچار التهاب را به اثبات رسانده است. در حال حاضر مطالعات زیادی در حال انجام است که در آن تعداد زیادی از بیماران مبتلا به آرتروز زانو وجود دارند، اما پزشکان در حال حاضر همزمان درمان بیماران مبتلا را با روش PRP برای تسکین درد ناشی از آرتروز زانو انجام می دهند.
پی آر پی PRP، دارای فاکتورهای رشدی به فرم پروتئین است که در روند طبیعی التیام ایفای نقش می کنند. بنابراین تزریق فاکتورهای رشد تغلیظ شده به محل آسیب می تواند منجر به رشد سلول های جدید و بهبود زخم شود.
آرتروز یك بیماری پیشرونده و مزمن است و بهبودی قطعی ندارد، اگر بیمار چاق است توصیه میشود وزن خود را كم كند تا فشار روی زانوها و مفصل لگن كمتر شود. علاوه بر آن كارهای زیادی برای بیمار مبتلا به آرتروز میتوان انجام داد و همكاری بیمار در همه موارد بسیار اهمیت دارد.
این اقدامات عبارتند از:
2-فیزیوتراپی
فیزیوتراپی سبب جلوگیری یا معالجه محدودیت حركتی و تقویت عضلات اطراف مفصل میشود. با تقویت عضلات، مفصل ثبات بیشتری پیدا كرده و مشكلات بیمار كمتر میشود.
3- داروها
برای تسكین درد علاوه بر استراحت نسبی، میتوان استامینوفن به مقدار یك تا ٢ قرص، ٣ تا ٤ مرتبه در روز (حداكثر ٨ قرص در روز) مصرف نمود. البته مصرف طولانی مدت استامینوفن عوارض خطرناك كلیوی دارد ولی روی معده اثر بدی ندارد. اگر درد بیمار با استامینوفن بهتر نشد، از آسپرین یا داروهای مشابه آن مانند دیكلوفناك، ایبوپروفن، ایندومتاسین، ناپروكسن و غیره میتوان استفاده كرد.
البته این داروها بهتر است تحت نظر پزشك مصرف شود. چرا كه عوارض گوارشی دارند و چنانچه برای مدتهای طولانی و خودسرانه مصرف شوند، میتوانند عوارض كلیوی هم بوجود آورند.اخیرا داروهایی ساخته شده كه خصوصیات این داروها را دارند، ولی عوارض گوارشی ندارند. از جمله این داروهای جدید میتوان «سلیكوكسیب»را پیشنهاد نمود.
این داروها درد و تورم مفصلی آرتروز را به طور موقت درمان میكنند، ولی سیر پیشرونده آرتروز را تغییر نمیدهند.آرتروز بیماری غضروف مفصل است و خوردن مواد غذایی محتوی كلسیم گرچه برای پوكی استخوان مفید است، ولی در بهبود آرتروز تاثیری ندارد. چاقی سبب تشدید آرتروز زانوها و لگن میشود.راه رفتن زیاد و بالا و پایین رفتن از پله ها آرتروز زانو و لگن را بدتر میكند.گرم كردن مفصل مبتلا به آرتروز به طور موقت درد آن را كم میكند.آرتروز واكسن ندارد.
منبع:نیک صالحی ، پلاکت درمانی
