رگ به رگ Sprain شدن یا پیچ خوردن یک مفصل در واقع پاره شدن لیگامان یا رباط اطراف آن مفصل است و علت ایجاد آن اینست که مفصل در وضعیتی قرار میگیرد که لیگامان های اطراف آن تحت کشش زیادی قرار میگیرند و به علت این کشش دچار پارگی میشوند. مثال معمول آن رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی مچ پا است.
در این نوع آسیب با اینکه لیگامان پاره میشود ولی سطوح مفصلی جابجا نشده و دررفتگی ایجاد نشده است. این پارگی لیگامانی ممکن است بسیار خفیف و در حد میکروسکوپی باشد که معمولا به آن لفظ کشیدگی مفصل اطلاق میشود و یا ممکن پارگی وسیع تر بوده و یا حتی لیگامان بطور کامل پاره شود که به آن رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی گفته میشود.
در این نوع آسیب مفصلی، بیمار دچار درد و تورم و گاهی خونمردگی در روی لیگامان و اطراف مفصل میشود. در این عارضه حرکت دادن مفصل همراه با درد است.
اگر مفصل در جهتی حرکت کند که لیگامان آسیب دیده تحت کشش قرار گیرد شدت درد افزایش پیدا میکند. تورم مفصل در رگ به رگ شدن میتواند به علت افزایش مایع مفصلی و یا افزایش آب میان بافتی در اطراف لیگامان آسیب دیده ایجاد شود.
در دررفتگی حتی اگر مایع مفصلی افزایش یابد به علت پاره شدن کپسول مفصل، این مایع از مفصل خارج شده و جذب میشود به همین علت در دررفتگی معمولا تجمع مایع در درون مفصل وجود ندارد ولی در کشیدگی لیگامان ها، به علت تحریک لایه سینوویال که سطح درونی کپسول مفصلی را پوشانده است ترشح مایع مفصلی زیاد شده و به علت محبوس شدن این مایع در درون مفصل در حین معاینه میتوان آنرا لمس کرد.
منبع:ایران ارتوپد
