ایندومتاسین(Indomethacine)
-
موارد مصرف
ایندومتاسین جزء گروه داروهای ضددرد و التهاب غیراستروئیدی است که نسبت به سایر داروهای این گروه عوارض جانبی بیشتری دارد. ایندومتاسین برای التهابات حاد و مزمن مانند روماتیسم مفصلی- استئوآرتریت پیشرفته و نقرس حاد،ادم و التهاب ناشی از اقدامات ارتوپدی تجویز می شود.
شکل تزریقی ایندومتاسین را می توان در بستن مجرای شریانی بازمانده در نوزادان نارس مورد استفاده قرار داد. در طی تحقیقاتی که اخیراً انجام شده ایندومتاسین را می توان برای کاهش حجم ادرار در دیابت بی مزه استفاده کرد.این دارو که برای شما تجویز شده برای درمان بیماری شما مناسب است .از تغییر دوز آن بدون تجویز پزشک خودداری کنید.
-
عوارض مصرف طولانی مدت
معمولاً برای مدت محدود تجویز می شود که اگر تأثیری در بهبودی علائم نداشت با دارویی دیگرتعویض می شود.در مصرف طولانی مدت آن به عارضه گوارش آن توجه خاص داشته باشید.
-
شکل دارویی
قرص آهسته رهش،کپسول،شیاف،شکل آمپول که در حال حاضر در ایران موجود نیست.
-
میزان مصرف
در بالغین به میزان 150-5 میلی گرم روزانه که از 200 میلی گرم در روز بیشتر نشود و در کودکان2-1 میلی گرم هر کیلوگرم وزن بدن4-2 بار روزانه که حداکثر آن4 میلی گرم وزن بدن در روز می باشد.
-
شروع اثر
ضددرد،30 دقیقه و ضدالتهاب7 روز .
-
مدت اثر
در ضددردها 6-4 و در ضد التهاب 7 روز.
-
توصیه های دارویی
* ایندومتاسین را همراه با غذا بلافاصله پس از آن یا همراه شیر مصرف کنید و بعد از مصرف به مدت 30 – 15 دقیقه در وضعیت قائم نشسته باقی بمانید.
*در مصرف طولانی مدت دارو ممکن است التهاب کبدی ناشی از ایندومتاسین ایجاد شود که باعث سبز شدن رنگ ادرار می شود. در این فاصله بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
*از مصرف همزمان این دارو با اسپرین و استامینوفن جداً خودداری کنید.
-
نحوه ی دفع دارو
عمده این دارو از راه ادرار دفع شده و مقدار کمی از طریق مدفوع دفع می گردد.
-
تداخل دارویی
مصرف همزمان این دارو با آسپرین و فنوباربیتال (داروی ضد تشنج) باعث کاهش تأثیر ایندومتاسین شده و میزان آن را درخون کاهش می دهد.
