در رفتگی های مکرر استخوان کشکک زانو

دررفتگی مکرر کشکک زانو Recurrent dislocation of patella به وضعیتی میگویند که در آن استخوان کشکک زانو بیش از یک بار از جای خود حرکت کرده ودر برود. این بیماری در دختران بیشتر از پسران به وجود می اید.استخوان کشکک زانو در وضعیت آناتومیک خود در جلوی زانو با پایین ترین قسمت استخوان ران کندیل های استخوان ران مفصل می شود. در رفتگی کشکک زانو وضعیتی است که در آن استخوان کشکک زانو از محل اصلی خود در جلوی کندیل های استخوان ران جابجا می شود.

انواع دررفتگی

نیمه دررفتگی

نیمه دررفتگی استخوان کشکک زانو وضعیتی است که در آن کشکک زانواز محل اصلی خود خارج شده ولی فورا به جای خود برمیگردد. در دررفتگی برگشتن کشکک به محل آناتومیک خود بصورت یک حرکت مستقل و جداگانه و معمولا با راست و مستقیم کردن زانو ایجاد میشود. این جاافتادن میتواند چند ثانیه و یا حتی چند ساعت بعد از دررفتگی باشد.

در رفتگی کشکک زانو با در رفتگی زانو متفاوت است. دررفتگی زانو یک آسیب بسیار بزرگتر از در رفتگی کشکک بوده و در آن ارتباط آناتومیک استخوان درشت نی و ران به هم میخورد.وقتی یک بار استخوان کشکک زانو در میرود احتمال دررفتگی های بعدی آن بالا و حدود 50 درصد است. دو بار در رفتن استخوان کشکک زانو احتمال دررفتگی بعدی را به 80-70 درصد افزایش می دهد.

مادرزادی

در دررفتگی مادرزادی استخوان کشکک زانو، این استخوان در موقع تولد در قسمت خارجی زانو قرار گرفته و معمولا کوچکتر از حالت عادی است. در حالت شدید، مفصل زانوی بچه در حالت خمیده قرار داشته و به راحتی صاف نمی شود. درمان این بیماری معمولا عمل جراحی است که در آن استخوان کشکک زانو و عضله چهارسر به سمت داخل کشیده میشود.

عادتی

در این بیماری هر وقت بیمار زانوی خود را خم میکند استخوان کشکک از جای خود خارج شده ودر می رود و با صاف و مستقیم کردن زانو کشکک مجددا به سر جای خود برمی گردد.علل به وجود امدن این حالت به علت ضعف استخوان های دو سر ران می باشد.

علل و دلایل

عوامل زیر شرایط را برای بروز ناپایداری استخوان کشکک زانودر جلوی زانو و دررفتگی آن ایجاد می کنند:
1-کم عمق بودن شیار بین کندیل های استخوان ران که استخوان کشکک زانو بر روی آن قرار میگیرد
2-بالا قرار گرفتن استخوان کشکک زانو در جلوی زانو
3-کوچک بودن استخوان کشکک زانو
4-شل بودن کلی لیگامان های بدن
5-چرخش استخوان درشت نی به خارج یا تورشن تیبیا
6-محل نامناسب توبروزیته تیبیا و در نتیجه نامناسب بودن محل اتصال تاندون کشک زانوبه بالای استخوان درشت نی
بعد از یک بار در رفتگی استخوان کشکک زانو پرده بافتی که در سمت داخلی استخوان کشکک قرار داشته و به آن رتیناکولوم داخلی میگویند پاره میشود. در بسیاری اوقات این پرده بصورت مناسبی بهبود نیافته و شلی در آن بوجود میاید که زمینه را برای دررفتگی های بعدی استخوان کشکک زانو فراهم میکند. اولین در رفتگی کشکک زانو ممکن است بر اثر ضربه شدیدی به زانو باشد ولی در رفتگی های بعدی با ضربات با شدت کمتری ایجاد می شوند.

تشخیص

در بیماران با دررفتگی مکرر کشکک زانو ممکن است سمت داخلی کشکک زانودر لمس و فشار، دردناک باشد. وقتی پزشک با دست سعی می کند استخوان کشکک زانو را به سمت خارج هل دهد بیمار احساس می کند کشکک زانو در حال دررفتن است و مانع از ادامه معاینه پزشک می شود. این را تست وحشت Apprehension test میگویند. در رادیوگرافی جابجایی استخوان کشکک در شیار پایین استخوان ران دیده میشود.پزشک در بسیاری موارد از طریق انجام رادیوگرافی درر فتگی ها ی کشکک زانو را تشخیص می دهد.

درمان

اولین قدم در درمان این بیماری درمان بدون جراحی است و اساس این درمان تقویت عضلات چهارسر ران بخصوص قسمتی از آن است که در بالا و سمت داخل کشکک قرار داشته و به آن Vastus medialis obliqus یا VMO میگویند. نرمش های کششی ساختمان های خارج زانو هم قسمتی از این درمان هستند.
در صورتیکه اقدامات فوق موثر نبودند ممکن است نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد. انواع متفاوتی از اعمال جراحی برای درمان دررفتگی مکرر کشکک انجام میشود. بسته به وضعیت جسمی و شدت دررفتگی های استخوان کشکک زانوی بیمار پزشک جراح بهترین نوع درمان را برای وی انتخاب میکند.
رایج ترین درمان های جراحی برای دررفتگی کشکک زانو عبارتند از :
1-ایجاد شکاف هایی در بافت های سمت بیرونی کشکک تا این بافت ها شل تر شده و کمتر کشکک زانو را به سمت خارج یعنی سمت دررفتگی بکشند.
2-تقویت بافت های سمت داخلی کشکک زانو با جابجا کردن تاندون های همسترینگ
3-پایین کشیدن استخوان کشکک با استئوتومی و جابجا کردن توبروزیته تیبیا به سمت پایین
4-به سمت داخل متمایل کردن استخوان کشکک زانو با استئوتومی و جابجا کردن توبروزیته تیبیا به سمت داخل

در رفتگی های مکرر استخوان کشکک زانو